حسین نایبپور روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار اگزیم نیوز با تاکید بر ضرورت گسترش فعالیت شرکتهای دانشبنیان و ارتقاء شاخصهای کیفی این شرکتها، اظهار داشت: حرکت به سمت اقتصاد دانشبنیان فینفسه اقدامی ضروری و مهم برای کشور است اما این موضوع نباید سبب کاهش شاخصهای کیفی شود.
وی افرود: فعالیت شرکت های دانشبنیان در همه کشورهای توسعهیافته معنی و چارچوبهای مشخصی دارد که عدول از آنها در واقع عدول از تفکر دانشبنیان است، به همین دلیل لازم است مسئولان کشور به جای پرداختن و بررسی آمار و ارقام مربوط به عملکرد این شرکتها، روی موضوع کیفیت فعالیت و محصولات آنها تمرکز کنند.
نایبپور ادامه داد: در بهترین مراکز فناوری جهان حتی در ایالات متحده که به عنوان پیشران حوزه دانشبنیان است نیز تنها بخش کمی از شرکتها میتوانند پس از سالهای ابتدایی به بازگشت سرمایه برسند و اغلب این شرکتها در اقتصاد شرکتهای بزرگ هضم میشوند. در این سیکل اما همان تعداد معدود شرکتها به توانمندی میرسند که نه تنها حوزههای اشتغال و اقتصاد را تحتتاثیر فعالیتهای خود قرار میدهند بلکه فرهنگ تولید و صنعت را نیز دستخوش تغییر و ادبیات نوینی در حوزه اقتصاد نهادینه میکنند.
این کارشناس با اشاره به اهمیت حضور محصولات دانشبنیان در سبد صادراتی کشور، گفت: امروزه اغلب کشورهای در حال توسعه به تبع کشورهای پیشرفته، صادرات خود را بر مبنای محصولات دانشبنیان بنا نهادهاند چون تنها از این طریق است که میتوانند با صرف کمترین انرژی ممکن و کمترین برداشت از منابع و معادن ذاتی و صدالبته بیشترین بهرهوری از ایدههای نوآورانه و خلاقانه، سهم خود از بازار جهانی را افزایش داده و درآمد ارزی بالایی کسب کنند.
نایبپور بیان کرد: توسعه توانمندیهای شرکتهای دانشبنیان کشور در تولید محصولات با ارزش افزوده بالا در حوزههای مختلف فناوری از جمله زیستفناوری(دارو، کشاورزی، غذا و…)، انرژی (پروژههای زیرساختی خطوط انتقال انرژی، انرژیهای تجدیدپذیر و…)، صنعت نفت و گاز(فرآوردههای پائیندستی پتروشیمی و فناوریهای گلوگاهی تولید محصولات پلیمری، مگا پروژههای فناورانه برای ساخت مخازن کروی فرآوردههای سوختی و…)، صنعت الکترونیک (تجهیزات پزشکی پیشرفته، مخابرات و …) و سایر حوزههای فناوری کاربردی حاکی از وجود بخت بالا برای موفقیت حضور در بخشهای گلوگاهی بازارهای برونمرزی است.
وی در پایان تاکید کرد: افزایش سهم محصولات دانش بنیان در سبد صادراتی کشور، منجر به افزایش وابستگی متقابل کشورهای هدف به فناوریهای بومی کشور و در نتیجه ایجاد منافع پایدار در روابط با کشورها میشود.
نظر شما